Ten styl narodził się po to, by określić nowe społeczeństwo epoki przemysłowej. Budynki tego stylu miały być funkcjonalne, atrakcyjne. Architekt był uważany przez pierwców tego stylu nie tylko za artystę, ale także i rzemieślnika. Mowa jest o stylu znanym jako bahaus. Cechy tego stylu powstałego w Niemczech tuż przed nadejściem lat dwudziestych to wyraźne i proste linie, płaskie dachy, funkcjonalny projekt, minimalna dekoracja, uwielbienie białych oraz szarych kolorów, owarte plany, horyzontalne pasy okin, przestronne i jasne wnętrza, w które wbudowane są elementy wyposażenia. 
W stylu tym wznoszono niekiedy nawet budynki na słupach. Bahaus to styl, który połączył przedwojenne Niemcy i obecny Izrael. Przedstawicielem stylu bahaus był Frank Lloyd Wright. Inspiracje dla tego styli stanowili znani malarze Paul Klee oraz Wassili Kandinsky. Naziści nienawidzili jednak architektów tej szkoły, przed wojną przedstawiciele bahaus wyjechali do Stanów Zjednocoznych.